Historisch gezien heeft de communicatie in de gezondheidszorg zich geconcentreerd op de eerstelijnszorg, of op andere instellingen waar de zorg longitudinaal is. Chirurgische zorg is anders: het is inherent probleemgericht, vaak ontstaand, en gebaseerd op eenmalige of episodische bezoeken. De vaardigheden die routinematig worden ingezet voor medische specialismen zijn dus niet direct vertaalbaar naar chirurgische zorg: deze vaardigheden moeten worden verfijnd en in sommige gevallen worden uitgebreid, op basis van de eisen van chirurgische zorg.

Hoewel het belang van ‘goede’ communicatieve vaardigheden in chirurgische subspecialismen de afgelopen twintig jaar is gedocumenteerd, blijven het aanleren en beoordelen van communicatieve vaardigheden ondergewaardeerde componenten van de medische opleiding en de professionele medische praktijk. Barrières voor het routinematig opnemen van curricula om communicatieve vaardigheden aan te leren zijn onder meer de perceptie dat het leren van deze vaardigheden tijdrovend is, dat beperkte tijdelijke middelen het best kunnen worden ingezet voor het verwerven van didactische kennis en temporele vaardigheden, en dat chirurgische stagiairs al over deze vaardigheden moeten beschikken voordat ze beginnen. residentie.

EACH en haar zusterorganisatie ACH (Academy on Communication in Healthcare) zijn professionele huizen voor alle leden van het gezondheidszorgteam die geïnteresseerd zijn in communicatie. Deze organisaties bevorderen met name een collegiale omgeving waarin onderzoek kan worden gedeeld en vaardigheden kunnen worden aangeleerd. Als chirurgen zijn we ons echter terdege bewust van het gebrek aan onderzoek naar communicatie in chirurgische subspecialismen, evenals van het gebrek aan mogelijkheden voor chirurgen om communicatieve vaardigheden te verwerven, te behouden en te verfijnen die relevant zijn voor hun interacties met patiënten. Wij zijn van mening dat het identificeren van de communicatieve vaardigheden die chirurgen nodig hebben, en het vervolgens aanleren van die specifieke vaardigheden aan een doelgroep, tegemoet zou komen aan de onderwijsbehoeften van chirurgische subspecialisten. Momenteel is het bieden van een ‘one size fits most’-benadering voor het onderwijs in communicatievaardigheden, en het verwachten van chirurgische subspecialisten die de meest opvallende punten naar voren brengen, inefficiënt en tijdrovend – en ondersteunt het de geïdentificeerde barrières voor het lesgeven. Deze SIG zal zich dus niet alleen richten op onderwijs, maar ook op fundamenteel communicatieonderzoek om best practices en toekomstige richtingen voor de inhoud, het onderwijs en de beoordeling van chirurgische communicatie te identificeren en te delen.

Deze SIG is inclusief en moedigt expliciet het lidmaatschap aan van iedereen die geïnteresseerd is in het bestuderen, onderwijzen en beoordelen van communicatieve vaardigheden in de chirurgie. Naast onderzoekers en docenten met interesse in communicatie, staat deze SIG open voor alle leden van het gezondheidszorgteam, inclusief maar niet beperkt tot: chirurgen, niet-chirurgische artsen, verpleegkundigen, medische assistenten, maatschappelijk werkers, aanbieders van geavanceerde praktijken en patiënten en families. We waarderen niet alleen het perspectief van elk teamlid over *welke* vaardigheden nodig zijn om effectief te communiceren in chirurgische omgevingen, maar ook *hoe* deze vaardigheden het beste kunnen worden aangeleerd, parallel aan de eisen van de huidige chirurgische training en praktijk.

Als organisatie is EACH de optimale gastheer voor deze SIG, aangezien het EACH-lidmaatschap en de jaarlijkse deelname aan de bijeenkomsten de diversiteit aan perspectieven in de gezondheidszorg weerspiegelen, met name de rollen in het zorgteam, de praktijklocatie en de geografische locatie.

Doelstellingen

1. Stimuleer onderzoeks-/klinische/educatieve samenwerking tussen ELKE leden met verschillende achtergronden en interesse in operatiegerelateerde communicatie.
2. Identificeer relevante onderwerpen voor onderzoek naar communicatievaardigheden vanuit het perspectief van de verschillende belanghebbenden in chirurgische communicatie.
3. Het verstrekken van deskundige middelen voor de ontwikkeling en herziening van curricula om communicatieve vaardigheden aan chirurgen aan te leren.

Plan

1. Verhoog het lidmaatschap tot 50 mensen wereldwijd binnen 3 jaar.
2. Identificeer de drie meest voorkomende communicatie-uitdagingen vanuit het perspectief van de patiënt en de zorgverlener, en pas de huidige curricula aan om deze veranderingen te weerspiegelen.
3. Identificeer belemmeringen voor de implementatie van chirurgspecifieke curricula om communicatieve vaardigheden aan te leren, en oplossingen voor deze belemmeringen.
4. Creëer en valideer een communicatiemodel voor gebruik bij chirurgische consultaties.
5. Identificeer ten minste twee onderzoeksvragen per jaar, die moeten worden beantwoord door middel van gezamenlijk werk van groepsleden.
6. Houd een blog bij op ELKE website.
7. Driemaandelijkse conference calls/Zoom-bijeenkomsten om onderzoeks- en onderwijsinitiatieven te bespreken.
8. Organiseer SIG-workshops/symposia op EACH/ICCH- en ACH-bijeenkomsten.

Kathleen Kieran, MD, MSc, MME
Universitair hoofddocent urologie, Seattle Children's Hospital/Universiteit van Washington
kathleen.kieran@seattlechildrens.org

Muneera R. Kapadia, MD, MME
Universitair hoofddocent chirurgie, ziekenhuizen en klinieken van de Universiteit van Iowa
muneera-kapadia@uiowa.edu

Eva Doherty
Royal College of Surgeons, Ierland
edoherty@rcsi.ie

Prof Peter Gillen
RCSI Surgery, Royal College of Surgeons in Ierland
pgillen@rcsi.ie